Eindelijk was het zo ver! De verhalentocht ‘Jan Pol’, georganiseerd door Aold Daol’n, op vrijdag 25 en zaterdag 26 oktober ging van start. De vele bezoekers, volwassenen en kinderen werden in groepen verdeeld en mochten met een begeleider, die het tijdschema in de gaten hield, naar de verschillende locaties. Na 20 minuten werd er gewisseld. De route in en rond de molen werd gemarkeerd door glazen potten met lichtjes. Een sfeervolle entourage. Halverwege de avond was er koffie/thee met koek en voor de kinderen ranja met een oreokoek. Iedereen stond gezellig te kletsen over wat ze tot dan hadden gezien.
Dokter Remmelts
Op de begane grond in de molen vertelden Rika en haar dochter Hilda op humoristische wijze over dokter Remmelts. Hoe had Rika dat ervaren en zoveel jaren later Hilda. Voor de ouderen heel herkenbaar. En hoe het in de wachtkamer was in het witte doktershuis aan de Hoofdstraat. Dan ging het luikje soms open en dan riep dokter Remmelts: “Wie geen hemd aan heeft gaat naar huis!” Hilda vertelde dat kinderen vaak een Engels dropje kregen. En nu ging zij rond met Engels drop.
Het verhaal van de meester van de zwarte molen
Daarna ging het naar de steenzolder op de bovenste verdieping. Hier zat meester Henk in een zwarte jas met een hoed op. Hij vertelde een verhaal ‘Meester van de zwarte molen’. Het verhaal ging over een jongen, Krabat, die beide ouders had verloren. Hij krijgt een droom, waarin elf raven hem oproepen naar de molen te gaan. De molenaar is een meester in de zwarte kunst. Het blijkt dat de raven in het echt tovenaarsleerlingen zijn. In ‘Jan Pol’ hingen ook een paar raven. Het was een erg spannend verhaal voor sommige kinderen.
Bijzondere oude voorwerpen in de school
Nadat iedereen diep onder de indruk weer naar beneden ging, was de volgende stop in school. Daar werd een soort ‘Wie van de drie’ gespeeld. Sina, Harm en Feddie bespraken enkele ouderwetse voorwerpen. Harm vertelde dat het voorwerp een ouderwetse slakkenpikker was. “Nee hoor”, zei Sina. “Dit is een springstok, de voorloper van de skippybal”. Daar was Feddie het helemaal niet mee eens. Hij beweerde dat het een wasstamper was, die werd gebruikt toen er nog geen sprake van een wasmachine was. Het publiek moest raden wie de waarheid sprak. Daarna bespraken ze nog twee voorwerpen. De reacties van de kinderen waren soms prachtig!
Lammie van Urk zingt Daniel Lohues
De volgende locatie was het kantoor van Be-gain. Hier stond Lammie van Urk klaar om te zingen. Zij zong liedjes van Daniel Lohues in het Drents. Hier moest ze wel even op oefenen, want Lammie is geen Drentse (geloof het of niet….ze komt van Urk) Maar het ging haar prima af. Ze zong o.a. ‘Prachtig mooie dag’ en ‘Angst is mar veur eben, spiet is veur altied’. Voor ze dan begon, praatte ze even met de kinderen of ze ook wel eens iets eng vonden of ergens bang voor waren. Hier kwamen leuke gesprekjes uit voort. Het was heel mooi.
Drentse gedichten in de bieb
De laatste locatie was de bibliotheek. Hier zaten Nikki, Isa, Nora, Chayen, Sophie en Zoey klaar om Drentse gedichtjes voor te dragen. Deze hadden ze al eens gedaan bij de Veurdrachtswedstried van ’t Aol Volk. En nu mochten ze nog eens op het podium staan. Ze vonden het best spannend, maar het ging prima. Wollien, Evert en Jet deden als volwassenen ook een mooi gedicht en Zoey ook nog samen met opa Evert. De presentatie was in handen van Lina.
De dames met de riesebessem
Tijdens het wandelen van de ene plaats naar de andere kwamen de bezoekers ook regelmatig twee ‘dames’ tegen die hen vermaakten. Gelukkig lag er veel blad zodat deze dames zich konden uitleven met de ‘riesebessem’ (takkenbezem) en de nodige praatjes.
Aold Daol’n kan terugkijken op 2 zeer geslaagde avonden!
We hebben alle foto’s verzameld in een album via deze link. Hieronder alvast een eerste indruk.
