Deze keer praten we met Peter en Altinus, die in het toneelstuk samen met nog 6 andere mannen, vol gedienstigheid en overgave hun rol van monnik speelden en zongen. Wisten jullie trouwens dat deze groep kerels niet alleen de wereldse geestelijkheid hebben vertegenwoordigd maar ook heel kort even als brute roofridders hebben gebruld en geplunderd?
Peter en Altinus werden beiden niet in Dalen geboren, maar zijn op een later moment naar ons dorp verhuisd. Toch kenden ze elkaar al veel eerder: uit hun voetbaltijd. Peter speelde bij Raptim en Altinus bij Voetbalverening Dalen. Tijdens een Derby tussen deze clubs kwam het tot een heftig duel tussen de twee op ’t voetbalveld. Ze herinneren het zich nog goed. Vooral Peter’s verbijsterde reactie ‘Altinus, wat doe je nou … ??’ is Altinus altijd bijgebleven.
Gelukkig heeft deze gebeurtenis in hun voetbalverleden een vriendschap op latere leeftijd niet in de weg gestaan: voor elke Thunaer-repetitie en uitvoering reisden ze samen vanuit Dalen en de vele autoritjes en fietstochten hebben hun vriendschap verdiept.
Beide mannen zijn op verschillende manieren in de onderwijswereld werkzaam geweest en op die manier ook met De Toorn van Thunaer in aanraking gekomen.
Altinus
Altinus (geboren in Gees) verhuisde op z’n 25e naar Dalen en gaf in die periode les op een lagere school in Emmen. Na verloop van tijd kreeg hij de mogelijkheid om zich bovengemeentelijk te storten op de ICT binnen het onderwijswezen van Emmen. In die hoedanigheid trof hij Harm Dijkstra, die muziekdocent is op de scholen voor Openbaar Onderwijs. Toen Harm enthousiast aangaf dat hij de Toorn echt iets voor Altinus vond, voelde Altinus er wel voor om met een koor te zingen. Maar een rol erin spelen, ja dat zag ie nog niet helemaal voor zich … bovendien had hij na zijn prepensioen in 2018 al snel veel leuke dingen omhanden: hij raakte betrokken bij SamenDalen, hij reist graag en sport veel (in recreatief tempo).
Peter
Peter was directeur van de katholieke basisschool in zijn geboortestad Coevorden, verhuisde op 26-jarige leeftijd naar Dalen en begon jaren later als docent aan de Pabo in Emmen. Hij raakte betrokken bij projecten van de EDR (de Eems Dollard Regio), en ook na zijn pensioen in 2017 bleef hij actief voor deze club waarbij het Duits en het Nederlands grensoverschrijdend wordt aangeboden.
Het lot moet hebben gewild dat Jan Kruimink ook als docent op de Pabo werkte en bij het EDR-project betrokken was. Dus toen hij op een goed moment, 3 jaar geleden, Peter aanschoot met de vraag om mee te doen met een toneelstuk in het Drents en Duuts, was het antwoord meteen bevestigend. Nou ja, meteen … wel zingen he, maar geen rol, dat was niets voor Peter.
Monniken
Maar ja, zoals dat met die dingen gaat: voor ze het in de gaten hadden zaten beide heren tot ver over hun oren in de Toorn. Ze gingen zingen EN toneelspelen … want zo’n kluppie als dat van de monniken, dat voelde meteen goed. Als types zaten ze ongeveer op dezelfde golflengte met hun medebroeders, en de gedeelde lusten en lasten van een toneelspeler (het applaus, de natte voeten, de broeierige pij) smeedde een sterke onderlinge band.
Het zingen met het hele koor was fantastisch om mee te maken en het enthousiasme en de professionaliteit van Jan werkte aanstekelijk. De door Jan ingezongen liedjes werden thuis vele malen afgespeeld en tijdens wandelingen met of zonder hond stevig geoefend. Iedereen groeide, als speler en als koorlid, supermooi om mee te maken.
Ook heel belangrijk was de communicatie die zo goed was geregeld. Geen misverstanden of onduidelijkheden tijdens repetities of uitvoeringen, alles liep als een trein. En de goede zorg voor mensen in allerlei situaties: water als het heet was, eten en drinken tijdens de uitvoeringen, noem maar op, het was er allemaal.
En het werd geweldig!
Wel hebben beide heren zich kort even afgevraagd: komt dit wel goed? Zelfs de generale repetitie liep nog uit tot 12 uur ‘s nachts … Gelukkig hoort dit zo bij een generale, pas bij de premiere merk je opeens dat het allemaal zo moest gaan, dat die twijfel, stress en plankenkoorts nodig is voor een goede voorstelling.
En wat is het mooi geworden! Klik hier om de complete voorstelling te kunnen bekijken op YouTube.
Wil je de monniken ze horen zingen? Luister dan naar Anno Domini 1419
