“Welkom!”, zei de goedlachse nieuwe dominee toen hij de deur naar zijn woning tegenover de kerk wijd openzette. Toegankelijkheid en verbinding zijn sleutelwoorden voor de inburgering van de nieuwe dominee, Ds. Pieterjan de Buck, binnen onze dorpsgemeenschap.
Nu Pieterjan de Buck nauwelijks enige weken in onze dorpskerk als nieuwe dominee de preekstoel betrekt, wil hij zich graag wat beter aan de dorpsgenoten laten zien. Hij wil graag een dominee zijn, zegt hij “die tussen de mensen staat en die er graag voor de ander wil zijn”.
De eerste kennismaking tijdens dit gesprek beantwoordde gelijk aan dat streven: twee gewone mensen die met elkaar in gesprek waren. De ene als dominee en de ander als leek. Er ontstond een boeiend gesprek over de lokroep van een dorp als Dalen, verbinding en toegankelijkheid, netwerken en de functie van de kerk in deze tijd.
Dit interview is het eerste deel van een tweeluik. Waar dit gesprek wat beschouwend van aard was, gaan we in het tweede gesprek – dat over een paar weken plaatsvindt – dieper in op de persoon van Pieterjan: wie hij is, hoe hij leeft en wat hem drijft in het leven.
De keuze voor Dalen
“Het aantrekkelijke van een dorp als Dalen, is voor mij het gegeven dat er één kerk is, met één dominee. Dat geeft een boel bewegingsruimte om de taken zoals ik die voor ogen heb vorm te kunnen geven. Een dorp biedt ook meer gelegenheid om met individuele mensen in contact te komen en te kunnen tonen dat je er voor deze mensen wilt zijn”, antwoordt Pieterjan als ik vraag naar zijn beweegredenen om naar Dalen te komen. “Graag wil ik laten zien dat en hoe de kerk in het midden van betekenis kan zijn voor allerlei gebeurtenissen, zoals huwelijken, geboortes maar ook lijden en begeleiden. Maar daar omheen gebeurt er natuurlijk ook van alles, zoals het organiseren van activiteiten binnen of rond de kerk. Zo is er binnenkort een stamppotmaaltijd, maar ook worden er collectes gehouden voor een goed doel”, licht hij verder toe.
Charme van een dorp
“Hiervoor stond ik in Heerenveen, een middelgrote stad die zich kenmerkte door verschillende dominees per kerk plus ook nog verschillende kerken binnen de gemeente. Dat was een mooie tijd en daar was een mogelijkheid om een breed netwerk op te bouwen. Maar juist diezelfde breedte van het netwerk maakte ook dat er weinig ruimte en energie overbleef voor meer diepgang en persoonlijk contact met de mensen. Als representant voor de kerk ben je ook geroepen om scherp te blijven op ontwikkelingen in en rondom de kerkelijke gemeenschap en deze kunnen je op een gegeven moment confronteren met de vraag hoe je je eigen bijdrage aan deze gemeenschap verder wilt vormgeven. “Ik ben nu 60 jr en heb nog ruim 7 jaar te gaan tot mijn emeritaat (pensioen). Graag wilde ik deze periode afsluiten met een beroeping in een dorp. En toen kwam de mogelijkheid om in Dalen neer te strijken. In Dalen liggen bovendien historisch gezien weinig gevoeligheden met betrekking tot stromingen e.d., dat maakt de weg vrijer om een eigen invulling aan mijn taak te kunnen geven. Uiteindelijk kom ik zelf oorspronkelijk ook uit een dorpsgemeenschap en zo is de cirkel weer rond, zou je kunnen zeggen”.
“In feite word je ‘geroepen door de gemeente’ waarvoor je je belangstelling kenbaar hebt gemaakt. En dan verwijst gemeente naar de Kerkenraad en niet naar de gemeente Coevorden. Het is een soort sollicitatie, waarbij in de kerkelijke wereld gesproken wordt van een ‘beroeping’ in plaats van een tewerkstelling. Je bent als dominee dan ook geen werknemer met de daarbij behorende arbeidsverhoudingen.”
‘Instrument’ van de kerk
De dominee ziet zich als een ‘instrument van de kerk’. Daarmee wil hij zeggen dat het niet om de dominee als persoon gaat, maar als vertegenwoordiger van de kerk. Dat hij naar verbinding zoekt, wordt ingegeven door zijn belangrijkste drijfveer en dat is zijn geloofsovertuiging. Dat is natuurlijk een breed begrip en het wordt ook door ieder individu anders ingevuld.
Identiteit
We spraken over het behoud van de eigen identiteit binnen het geloof. “Geloof kan op twee manieren worden opgevat: als een soort gemeenschappelijke norm, een mal met vaststaande normen en waarden die als meetlat dient. Maar ik ben meer gericht op de individuele invulling: de persoonlijke identiteit waarbij het geloof eerder als drijvende kracht wordt gezien”.
Verbinding maken
“De boodschap die ik graag naar buiten wil brengen is ‘We zijn er, de deur staat open!’. Dat zou ik graag verder vorm willen geven door ook zelf naar buiten te komen, bijvoorbeeld door op gezette tijden iets te delen via een blog op deze website”. Andersom stel ik me graag benaderbaar op” vult hij aan. “Ik vind het ook fijn als ik gewoon ‘in het wild’ in het dorp word aangesproken met vragen en dergelijke.” Naast de toegankelijkheid voor individuen organiseert de kerk ook activiteiten zoals het openstellen van de kerk of woning voor bijeenkomsten of gespreksgroepen. Deze contacten behoeven niet beperkt te blijven tot de zondagsdienst.” Via onze nieuwsbrieven ‘Zandlopertjes’ en de website van de Dorpskerk Dalen geven wij daarover actuele informatie.
Samen Dalen
Bij de afronding van het gesprek kwam nog even de naam en betekenis van de website SamenDalen aan de orde. “Je zou dit op twee manieren kunnen lezen: samen sterk, dus duidend op een gesloten gemeenschap. Maar je kunt het ook zien als samen in Dalen: iedereen mag binnenkomen. De deur staat open en samen zijn we sterk.”
En, zo is het ook: samen in Dalen met de nieuwe dominee!
