Bron: Rabo&CO van de Rabobank
Tekst: Marjolein Kaas Foto’s: Ria Koster
Wijsheid komt met de jaren, dat hoor je vaak. Maar levenservaring moet je toch echt zelf opdoen. Deze keer laten we een student aan het woord, die dankzij een buitenlandstage al een schat aan ervaring heeft opgedaan. We kijken terug én vooruit met Robin Stevens (20) uit Dalen.
Wat doe jij?
‘Ik ben hbo-student aan het EuroCollege in Groningen, studie International Bussiness & Entrepeneurship: deze zomer rondde ik mijn scriptie en daarmee de studie af. Mijn schoolperiode begon met kaderberoeps, daarna zowel versneld mbo als hbo. Een combinatie van leren en praktijk werkt voor mij het beste. Ik wilde graag buitenlandstages doen. Vorige zomer was ik daarvoor in Barcelona.
En toen kreeg ik de kans om mijn eindstage van acht maanden in Azië te doen, bij The Netherlands-Thai Chamber of Commerce in Bangkok. Daar was ik verantwoordelijk voor de marketing en communicatie, het publiceren van twee magazines en de annual membership directory. Mijn scriptie gaat over de handelsbelemmeringen tussen Nederland en Thailand. Na de zomer ga ik nog een master doen, om nog beter beslagen de arbeidsmarkt op te kunnen.’
Hoe heb je dat financieel kunnen regelen?
‘Met een aanvullende beurs, ondersteuning van thuis en mijn eigen inkomsten van mijn webshop, verkoop van Amerikaanse baseball jackets, heb ik alles kunnen financieren. Daarbij had ik een duidelijk overzicht door middel van een spaarpotje op mijn Rabobankrekening. De bescheiden stagevergoeding was voldoende voor het dagelijks leven in Thailand, waar het wonen en leven relatief niet duur is. De reis- en verblijfskosten kwamen wel voor mijn eigen rekening. Dus ja, het was een redelijk kostbaar project, maar ik ben teruggekomen met een schat aan ervaring en vrienden. En vooral het netwerken heeft me veel opgeleverd. Privé en zakelijk is dat onbetaalbaar.’
Zie je verschil in werkcultuur in Europa en Thailand?
‘Ja, Azië is echt heel anders. Ik moest even wennen aan mijn Thaise collega’s, maar ik wilde me zoveel mogelijk aanpassen aan hun cultuur. Collega’s werden al snel vrienden, we gingen altijd samen lunchen en ze leerden me hun taal. Ik ervaar de Thai als heel vriendelijk, ze werken keihard, zijn zeer loyaal naar hun werkgever en altijd met een glimlach. Anders dan Europeanen, zijn ze niet altijd duidelijk in wat ze echt vinden, dat kan tot misverstanden leiden.
De Thaise samenleving is meer op familie gericht, hier ligt de nadruk meer op onafhankelijkheid, persoonlijke doelen en carrière. Na mijn stage had ik nog drie weken vakantie. Mijn moeder en zusje zijn overgekomen om samen te reizen en de cultuur te proeven, waar ik al die maanden zo enthousiast over was.’
Kijk je nu anders naar financiële zaken?
‘Absoluut. Ik heb in de businesswereld ervaren hoe het geld wordt gebruikt zowel door de ‘kleine’ ondernemer als de multinationals. Ik realiseerde me hoe verschillend de waarde van geld kan zijn in diverse delen van de wereld. Toen ik net terug was in Nederland, schrok ik van de prijzen – een paar boodschappen kostten me al snel 40 euro. Voor dat bedrag kon ik in Bangkok een hele week boodschappen doen!’
Heb je spijt van bepaalde uitgaven?
‘‘Nee, eigenlijk niet. Bij mijn eigen webshop heb ik destijds wel wat risico’s genomen die niet helemaal goed uitpakten. Maar dat hoort toch bij het leerproces van een startende jonge ondernemer?’
Welke advies zou je jouw generatiegenoten willen geven?
‘De uitdaging van een buitenlandse stage zou ik iedere jongere aanraden, ik vond het een waardevolle ervaring. Het heeft mijn perspectief enorm verbreed en inzicht gegeven in mezelf en mijn ambities. Ik weet het nu zeker, ik wil een internationale carrière.
