Restaurant Cornelis verkocht en de  Haan is blij

Als je niet meer in Dalen woont, kan het gebeuren dat je ‘groot nieuws’ soms wel een week later hoort.

Ik heb, vooral het laatste jaar, persoonlijk ervaren dat er op bepaalde dagen geen gelegenheid was om in Dalen een kopje koffie te kopen. Eén van de oorzaken was ook wel dat Restaurant Cornelis gesloten was.
Maar het kan veranderen; beter worden.

Verkocht!

Ik werd in het weekend gebeld door een vriend uit Dalen die enthousiast vertelde: “Cornelis is verkocht”!!
Johan Scholten en Marthijs Wegdam hebben het gekocht.

Dus maandag even in Dalen kijken. Eerst naar het sportveld; daar hebben ze koffie. De groenploeg van VV Dalen is ’s maandags altijd bezig met onderhoudswerkzaamheden.
Daarna naar het centrum. Hier werd ik blij.  Inderdaad Cornelis is verkocht.

De Haan vertelt

Terwijl ik rond het gebouw liep hoorde ik een stem die mij riep. Ik wist het al. De Haan!
Ik keek naar boven en daar stond hij. Hij glom als nooit tevoren en begon tegen mij te praten. Hij vertelde.

Ik sta hier bijna 200 jaar. Ik heb veel meegemaakt, onweer, stormen, epidemieën, een oorlog, verdriet, maar ook plezier, heel veel plezier. Vroeger de Ganzenmarkt. Dit feest werd in Dalen gevierd. Op weg naar Coevorden kwamen de meesten niet verder dan Dalen. Ook de veemarkten hier onder mij, op het kerkplein. Om 5 uur ’s morgen werd het eerste vee aangevoerd en tegen 5 uur in de middag trokken de boeren die een goede handel hadden gedaan met een onzekere gang terug naar hun boerderij.

Ik zie nog de schoolreisjes van de lagere scholen uit de omgeving spelen in de speeltuin van toen nog Hotel-Café-Restaurant Cornelis. Ook de dansavonden in Cornelis werden altijd druk bezocht. En de disco in Hotel de Boer met DJ Spooky was een begrip in de omgeving.
En later ’t Oelnbret, een druk bezocht restaurant, maar nog bekender om de dansavonden.

Ook herinner mij nog het 700-jarig bestaan van het dorp. Een feest voor iedereen. De feestdag en nacht naar aanleiding van het 12 Provinciënspel in Utrecht.
Ook werd in deze tijd een begin gemaakt met het organiseren van de zomermarkten. Het werd een jaarlijks terugkerend evenement. Het trok per avond duizenden bezoekers.
De Fietsvierdaagse, de miss Summerverkiezing, de slenteravond. Wat heb ik genoten. Ik heb alles gezien. Stond boven op de toren ik voelde mij het middelpunt van de festiviteiten.

Veranderingen

Ik heb de veranderingen in de horeca gezien. Cafetaria Lamberts werd een Chinees restaurant.  Het pand van bakker Hidding werd omgetoverd tot een cafetaria. Het pand van bakker Peeks werd Café D’Aolle Bakkerij.
De discotheek van de Baander werd een restaurant. En de boerderij van  Kars van Tarel werd omgebouwd tot Café Restaurant ’t Oelnbret.

En restaurant Cornelis? Ongeveer 12 jaar geleden is de voorzaal van restaurant Cornelis ingrijpend verbouwd. De nieuw aangebouwde serre gaf het pand een prachtige uitstraling. Door deze verbouwing werd het restaurant uitgebreid. Maar vorig jaar meldden mijn buren, Jan en Marchien aan de verhuurder te willen stoppen. Hierop besloot de verhuurder het pand te koop te zetten. Er werd geen koper gevonden. Jan en Marchien vertrokken en de deur ging op slot. Wat achter bleef was een zwart gat in het centrum. 

De Haan vertelt verder. Het voelt voor mij dat met het sluiten van Cornelis ook een stukje gezelligheid in het centrum verdwenen is. Geen activiteiten van de Fietsvierdaagse in het centrum. Minder zomermarkten. Geen Miss Summerverkiezing en toeristen komen vaker voor een dichte deur als ze in het dorp koffie willen drinken. En een toch wel enigszins een eenzame Haan.

De Haan verheugt zich

Maar sinds een week weet ik het. Restaurant Cornelis is verkocht. Je ziet het. Ik sta hier weer te glimmen. Verheug me op het nieuwe. Ik denk dat er wel ruimte komt voor de horeca. De inrichting van binnen wordt misschien wel wat veranderd. Wordt het een dagzaak, koffie, appelgebak lunch? Misschien een ruimte er bij voor een TIP? (Toeristisch Informatie Punt.) Dit brengt ook extra aanloop.

Een  Grand Café?  Een restaurant of een combinatie hiervan. Misschien bedenken ze wel heel iets nieuws. Ik ben een Haan. Ik kan niet in de toekomst kijken. Maar wat ik wel zeker weet. Het terras zal weer opgebouwd worden. Het zwarte gat verdwijnt, er komt weer licht. Ik weet het zeker. Restaurant Cornelis gaat weer open! 

En ik wil ze bedanken. De mannen die Cornelis gekocht hebben. Marthijs en Johan. 
Ik denk dat zij zich ook aan die donkere plek in het centrum geërgerd hebben.

En de Haan werd stil.

Blije D(w)aler

Ik moest de woorden van de Haan toch wel op mij in laten werken. Hij heeft daar een jaar lang boven op de toren gestaan en voelde zich niet zo gelukkig dit jaar. Hij kan gemakkelijk praten. Ziet weer nieuwe activiteiten. Heeft weer afleiding. Maar hij loopt geen risico.

Gaat het ons ook niet zo? Wij hebben ook naar de donkere plek in het centrum gekeken. Ook mij is wel eens gevraagd: “Is het niks voor jou om Cornelis te kopen?” Ik zal niet de enige zijn die deze vraag gekregen heeft.

Er zijn veel meer mensen bezig geweest om Cornelis te kopen. Ze knapten allemaal af. Want vaak is de vraagprijs of het werk wat er daarna op je afkomt geen probleem.  Maar ga je het risico aan? Zit er nog loop in een café-restaurant dat een jaar lang dicht is? Hoe lang duurt het voordat de gasten terug komen?

En een zaak, een jaar lang niet bewoond, veroudert snel. Wat moet er geïnvesteerd worden om dit weer op te knappen?  Die grote zaal, een energievreter, moet er af. Die is niet meer rendabel te maken. Vereist toch een verbouwing. Hoe energiezuinig is de voorzaal? Temperatuurregeling is denk ik verouderd. Er wordt gepraat om op de plaats van de grote zaal appartementen te bouwen. Hoe lang duurt dat? Bestemmingsplaan wijzigen? Vergunningen?

Koffie

Ik vind het geweldig dat 2 mannen uit het dorp het aandurven om Cornelis te kopen. Ik hoop dat ze succes hebben met hun plannen en dat ze alle medewerking krijgen. Johan en Marthijs van mijn kant: Bedankt en heel veel succes!

Ik woon niet meer in Dalen. Mijn hart ligt hier nog steeds. Ik kom nog regelmatig in Dalen.

Ik heb mij het afgelopen jaar steeds verbaasd dat er dagen waren dat er geen kop koffie te koop was in Dalen. Ik weet dat er excuses zijn: Corona, personeel tekort, energie prijzen. Maar toch!

Ik denk dat met een nieuw café-restaurant Cornelis vaker een kopje koffie in Dalen te koop zal zijn.

Dit maakt mij ook blij!

D(w)aler