Willem Sibon is 92 jaar geleden geboren in Diphoorn. Hij was 62 jaar getrouwd met Geertje Meijering (overleden in 2024). Zij kregen twee dochters, een zoon Jan (overleden), vier kleinkinderen en drie achterkleinkinderen, de jongste is net geboren, het geboortekaartje staat op het tafeltje naast hem. Sinds vijf jaar woont Willem in de Selkersgoorn. Tijdens ons gesprek komen zijn beide dochters Geesje en Annie op bezoek en zij vullen het verhaal van Willem aan. Zij komen geregeld op bezoek en doen ook wat extra boodschappen (lekkere dingen!) voor hem en helpen hem waar nodig.
Uit wat voor gezin komt u?
“Wij hadden een fijn gezin. Mijn vader was boer en ik kon goed met hem opschieten. Mijn moeder was ook een goede vrouw, zij was de regelaar thuis. Ik bewaar goede herinneringen aan mijn jeugd. Ik had twee broers, ik was de middelste. Mijn oudste broer is overleden. Ik lijk het meest op mijn vader, vooral in gedrag, wij waren beiden snel tevreden en namen het zoals het kwam, wij passen ons gemakkelijk aan.”
Mocht u zelf kiezen wat u wilde worden?
“Nee, na de lagere school moest ik gelijk meewerken op de boerderij. Ik heb dat nooit vervelend gevonden en ik zou het zo weer opnieuw doen als ik het over mocht doen. Ik was en ben een tevreden mens.
Toen wij thuis van Diphoorn naar Schoonebeek verhuisden, ik was een jaar of 16, werden wij ook melkrijder. Mijn vader had als laagste ingeschreven en wij haalden de melk op in o.a. De Haar, Lichtenberg, Schimmelarij en zo tot aan de fabriek in Dalerveen. Er waren toen voornamelijk zandwegen en als het geregend had, was het soms moeilijk rijden. Ik weet nog dat het eens zo veel geregend had, dat wij er niet door konden komen en dat met een boerenwagen de melkbussen werden opgehaald. Toen lag het zandpad soms wel een meter lager dan de kant!”
U werd later zelf ook boer?
“Ja, ik werd ook zelfstandig boer. Wij kochten een boerderij op de Schimmelarij. Daar hebben we met drie generaties in een huis gewoond, met mijn ouders, mijn vrouw en ik en onze kinderen. Het was wel erg vol, maar ook vaak gezellig.” Beide dochters bevestigen dat zij het naar hun zin hadden met al deze mensen in de boerderij en ook dat hun opoe degene was die de regie voerde in het huishouden.
“Na de ruilverkaveling moest ik helaas stoppen met boeren. Ik ben toen bij de Coöperatie in Nieuw-Amsterdam gaan werken. Dat ging mij wel aan het hart, want ik mocht graag boer zijn. Maar het was niet anders en ik kon dat wel accepteren. In 2001 zijn wij verhuisd naar de Meester Cassastraat in Dalen en dat was best wennen.”
Wat waren belangrijke gebeurtenissen in uw leven?
“Het overlijden van onze zoon Jan, hij was nog maar vijftig jaar, was heel moeilijk voor mijn vrouw en mij. Hij woonde in Emmen en was fotograaf. Het was erg verdrietig. Ook het overlijden van mijn vrouw, zij dementeerde, was heel ingrijpend. Wij hadden een goed huwelijk en zijn 62 jaar getrouwd geweest. Ik heb haar ontmoet op een feest bij De Boer, tegenwoordig heet dat De Baander. Ik zag haar en was gelijk verliefd. Geertje kwam van Stieltjeskanaal. Wij hebben vijf jaar verkering gehad en toen zijn wij getrouwd.
Ik heb van de oorlog niet veel gemerkt. Veel is langs mij heen gegaan. Mij is nog wel bijgebleven dat de Duitsers op een gegeven moment onderduikers zochten, ze hadden speurhonden bij zich. De onderduikers vluchtten en liepen door het water van de ijsbaan heen. Daardoor waren de speurhonden het spoor kwijt en konden de onderduikers ontsnappen!”
Hebt u heimwee naar een bepaalde periode in uw leven?
“Ik heb wel heimwee naar onze tijd aan de Schimmelarij en dan vooral naar de dieren. We hadden paarden, schapen, kippen, een hond en een kat en dat mis ik, de omgang met de dieren. Ik vind het jammer dat ik dat niet meer heb.”
Wat is er minder of beter geworden sinds uw jeugd?
“De gezondheidszorg is een heel stuk beter geworden. Minder is voor mij persoonlijk dat ik niet meer kan fietsen. Je wereld wordt zo een heel stuk kleiner nu je er niet meer zelfstandig op uit kunt gaan.”
Hoe word je zo oud als u bent?
De dochters vertellen dat hun opoe 100 jaar is geworden en dat er in de familie meer zijn die zo oud zijn geworden. Ze zijn erfelijk belast!
“Je moet natuurlijk ook geluk hebben. Ik heb altijd goed gegeten en hard gewerkt en dat ging mij goed af. Ik heb wel gerookt, maar toen een van mijn kleindochters zei dat ik stonk omdat ik rookte, ben ik er direct mee gestopt!
Willem Sibon
Geboren: 13-1-1933 in Diphoorn
Woont: in de Selkersgoorn
Beroep: boer
Familie: 2 dochters, 1 zoon (overleden), 4 kleinkinderen, 3 achterkleinkinderen Weduwnaar sinds 2024
