Dorpsportret: “Als ik kon melken, kreeg ik een zakje snoep”

Miny Blaauwgeers-Timmer is 91 jaar geleden geboren in Heeten en na haar huwelijk met Hendrikus Blaauwgeers (overleden in 2000) is ze in 1965 in Dalen komen wonen op de Loo. Ze kregen 3 dochters, 7 kleindochters en 3 achterkleinzonen. Deze zomer woont ze 3 jaar in de Selkersgoorn.

Uit wat voor gezin komt u?

“Ik kom uit een boerengezin. Wij woonden met mijn vader en moeder, 5 zussen en 1 broer, ik was de derde van de kinderen, op een boerderij in Heeten. Het was een fijn gezin, ik had goede ouders en ik kijk met veel plezier terug op die tijd. Mijn vader heeft altijd hard gewerkt. Hij is twee keer getrouwd. Zijn eerste vrouw overleed heel jong en ze hadden toen nog geen kinderen. Mijn vader en mijn moeder waren lieve ouders. Ik moest al jong meehelpen op de boerderij. Het was een grote boerderij, dus er was altijd werk. Ik hielp bij het melken, op het land en iedereen hielp mee, dus ik wist ook niet beter en miste daardoor ook niks. Ik lijk het meest op mijn moeder, ik heb ook hetzelfde gezicht.”

Mocht u zelf kiezen wat u wilde worden?

“Na de lagere school ging ik naar de huishoudschool. Doordat ik moest helpen bij familieleden in het huishouden, heb ik onderbrekingen gehad in de opleiding. Na de huishoudschool ging ik helpen op de boerderij. Dat was niet een vraag, maar dat gebeurde gewoon en ik stond er verder niet bij stil. Als ik alles over zou mogen doen, deed ik weer hetzelfde, want ik had er geen moeite mee.”

Wat waren belangrijke gebeurtenissen in uw leven?

“Natuurlijk het plotseling overlijden van mijn man Hendrikus, hij stierf aan een hartstilstand. Mijn vader overleed ook heel onverwacht.
In de oorlog moesten wij in de kelder slapen met het hele gezin, want de Duitsers hadden de rest van het huis in beslag genomen. Ze slachtten soms ook een koe in het bos en die werd dan op de deel klaargemaakt in een keukenwagen. Dit was aan het eind van de oorlog. Ik was niet bang, ik vertrouwde erop dat mijn ouders wel voor ons zorgden en dat was ook zo.”

Heeft u leren omgaan met de computer?

“Nee, mijn kinderen doen al dat soort dingen voor mij. Ze komen vaak langs en zeggen altijd dat ze blij zijn dat ik er nog ben. Mijn dochters wonen in Nieuw-Amsterdam, op het Kleine Veld in Dalen en op de Loo. De kleinkinderen komen ook geregeld langs, ik heb een goede band met ze.”

Hoe komt u de dag door?

“Ik geniet van de rust. Ik slaap goed, puzzelen doe ik niet meer. Het schrijven is ook lastig geworden, dat gaat niet meer. De tijd gaat heel snel, ik word geholpen bij het naar en uit bed gaan. Ik doe mee met activiteiten die hier in de Selkersgoorn worden georganiseerd, zoals het maken van bloemstukjes, rummikub en zingen.”

Wat is er veranderd sinds uw jeugd?

“Toen ik jong was, kon ik goed melken. Mij werd een zakje snoep beloofd als ik kon melken en toen ik dat beheerste, kreeg ik het zakje snoep, maar ik moest vanaf toen altijd melken! Nu zijn er melkmachines gekomen en trekkers, waardoor het allemaal veel gemakkelijker gaat. Vroeger moest je met de bezem alles schoonvegen, nu gebruik je de stofzuiger. De wereld is ook veranderd, vroeger bleven de kinderen bij huis en nu werken ze overal. Het is voor mij wel lastiger om alle nieuwe gebeurtenissen te onthouden, van vroeger is het gemakkelijker om herinneringen op te roepen.”

Bent u tevreden?

“Ja, ik neem het zoals het is. Vooral het overlijden van mijn man en van mijn vader vond ik erg moeilijk, maar ik beleef veel plezier aan de contacten met mijn kinderen en kleinkinderen. Ik neem het leven zoals het komt.”
Op een kastje staat een elektronisch fotolijstje waarop steeds nieuwe foto’s verschijnen van de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ook oude foto’s van haar familieleden verschijnen in beeld en daar heeft Miny veel plezier aan. Vol trots wijst zij op de vele prachtige foto’s die verschijnen op het scherm.

Hoe word je zo oud als u bent?

“Ik heb geluk gehad. Ik ben zeven keer in verschillende ziekenhuizen opgenomen en steeds is het goed gekomen. Ik eet alles, ook gebruik ik suiker, het is voor mij gewoon doordoen. Ik ben optimistisch van aard en heb veel contacten. Ik heb in mijn leven heel wat cursussen gedaan en dat is goed voor je ontwikkeling. Zo heb ik een cursus “Spreken in het openbaar” gevolgd, ik heb in Heeten danslessen gehad en heb op de zang gezeten.”

Hermina (Miny) Blaauwgeers-Timmer
Geboren: 13-6-1933 in Heeten
Woont: in de Selkersgoorn
Beroep: boerin
Familie: 3 dochters, 7 kleindochters, 3 achterkleinzonen
Weduwe sinds 2000