Er is een tijd dat je naar school kunt gaan, naar je sport, je baantje of naar je vrienden. Alles is ‘gewoon’ vanzelfsprekend. Dan breekt er een virus uit en alles wordt anders…
Dat maken veel mensen nu mee. Dat zomaar alles anders is. Ook in het gezin van Geke en Gerard is dat zo. Met zijn vieren wonen ze in Dalen. Alles is goed voor elkaar. Een leuke woonplek en een aangepaste woning. Joris, de zoon van Geke en Gerard heeft Duchenne spierdystrofie, een progressieve spierziekte.
Risicogroep
“Joris valt zeker in de risicogroep,” vertelt Geke, met wie we een gesprek hebben. “Zijn longen hebben een werking van ongeveer 43 % vergeleken met een ander kind.” Toch is nog niet echt bekend wat Corona bij kinderen of jongeren met deze spierziekte doet. Maar meemaken wil je het ook niet. En daarom hebben ze wel heel veel veranderd in hun gezinssituatie.
Het dagelijkse ritme is dan ook echt anders. Normaal gesproken brengen en halen ze Joris elke dag naar en van school. “Joris gaat naar de Mytylschool, De Springplank, in Emmen.” Nu gaat het huiswerk en het contact via de computer, net als de kinderen van de BWB school en andere scholen.
Geke vertelt dat Joris van gamen houdt. “Ik heb de afspraak gemaakt dat er ’s morgens eerst huiswerk gemaakt wordt en als hij klaar is, kan er natuurlijk ook gegamed worden.”
Quarantaine
Geke en de kinderen zijn echt wel in een soort quarantaine. Gerard werkt nog wel. Dit is wel spannend maar ze kiezen daar nu nog wel voor. Er komen geen andere mensen in huis en ook Geke gaat alleen een rondje met de hond uit op momenten dat er niemand is. “Tja, dat blijft moeilijk. Wanneer zou je het kunnen krijgen? Hoe dicht fietst of wandelt iemand langs je zodat het gevaarlijk zal zijn?” Dit waren wel gedachtes die Geke af en toe had. Ze is zeker heel positief en realistisch ingesteld maar voorkomen is toch beter dan genezen.
De boodschappen van de Plus worden gelukkig aan huis bezorgd. “Nee, naar de winkels en dergelijke ga ik nu niet en gelukkig is deze mogelijkheid er. Af en toe loop ik ook nog wel even naar mijn moeder die op de bovenverdieping in de Selkersgoorn woont. Dan spreken we elkaar even via het balkon. Het is een bijzondere situatie.”
Omdat de ‘zorgverleners’ die Joris ondersteunen nu niet kunnen komen, doen ze deze zorg zelf, dat is een hele taak. Normaal gesproken komt op maandag Kim en op donderdag Maarten, om te helpen met het douchen. Op woensdag wordt hij opgehaald uit school door Sophia, van Sofie’s Care in Steenwijksmoer en blijft hij de middag tot na het eten bij haar. Nu is deze hulp er niet. Het halen en brengen naar school vervalt wel.
Jammer
Twee weken geleden werd eindelijk de nieuwe elektrische rolstoel van Joris gebracht. Helaas kan hij hem nog niet veel buiten gebruiken. Normaal rijdt Joris met zijn rolstoel overal naartoe. Hij keek erg uit naar deze nieuwe! Geke kon het niet weigeren en heeft hem de rolstoel wel even laten testen. “Hoe hard hij kan rijden? Ja, dat wil je toch weten?” 😊
De rolstoel werd op de oprit gebracht en Joris reed even door de straat toen daar niemand was. Afgelopen zondag heeft Joris toch een klein stukje door het dorp gereden. De straat is maar een klein stukje, dat is dan ook jammer. “Nu moet hij geduld hebben tot deze periode voorbij is.”
Helaas kan Joris nog niet veel naar buiten met de rolstoel, maar we zijn heel blij dat we wel een tuin hebben!”
Positief
Gelukkig zijn ze positief ingesteld en maken Geke en Gerard ook van deze periode het beste. Natuurlijk wel met de hoop dat het binnenkort weer anders zal zijn en dat de rolstoel ingereden kan worden. En zeker ook dat we een mooie zomer tegemoet gaan!
