Wat was het gewoon.
1 januari
Een omhelzing; een knuffel; een hand.
Gelukkig nieuwjaar!
Wat was het gewoon.
1 januari
Met de kinderen naar het bejaardenhuis.
Even naar oma en opa.
Een omhelzing; een knuffel; een hand.
Gelukkig nieuwjaar!
Twee maanden later.
Ongewoon.
Een omhelzing; een knuffel; een hand.
Het wordt gewoon.
Geen omhelzing; geen knuffel geen hand.
Anderhalve meter afstand.
Niet even met de kinderen naar het bejaardenhuis.
Niet even naar oma en opa.
Blijft ongewoon!
Een jaar later.
Het blijft gewoon.
1 januari
Geen omhelzing; geen knuffel; geen hand.
Gelukkig nieuwjaar?
1 januari
Met de kinderen naar het bejaardenhuis.
Even naar oma.
Een omhelzing; een knuffel een hand.
Gelukkig nieuwjaar!
Oma zucht:
“Dit waren we toch gewoon.
Maar dat opa er niet meer is, daar wen ik nooit meer aan.
Dat is ongewoon”!
’n Daoler
