Kun je in de bibliotheek ook mooie romans over Drenthe lenen? Jazeker! Deze maand gaat de boekrecensie over het boek Eline. De tekst op de achterflap vertelt: ‘In het laatste jaar van de Eerste Wereldoorlog volgt een jonge vrouw haar man naar het Drentse platteland. Maar dan breekt de Spaanse griep uit.’ Een boek over Drenthe én over een pandemie… dat is nu in ieder geval lekker actueel…
Waar gaat Eline over?
De stadse Eline heeft een goed, rijk leven in Leiden, waar ze woont met haar man Wieger en hun twee kinderen. Ondanks de Eerste Wereldoorlog leven ze in overvloed en het leven van Eline is op z’n zachtst gezegd ‘beschermd’ te benoemen. Tot Wieger, die archeoloog is, naar een klein dorpje in Drenthe afreist. Daar is een veenlijk gevonden dat hij moet onderzoeken.
Eline reist hem samen met de kinderen achterna, maar krijgt in Drenthe een enorme cultuurshock te verduren in het streng gereformeerde dorpje. Ze doet haar best zich aan te passen, maar de terughoudende lokale bevolking moet behoorlijk wennen aan haar vrije geest.
Als de Spaanse griep toeslaat helpt ze de plaatselijke huisarts, maar de ziekte breekt ook in hun eigen gezin uit. En intussen komt de Eerste Wereldoorlog steeds dichterbij..
En, is het een aanrader?
Allereerst: het boek leest heerlijk weg. Maar er gebeurde wel erg véél. Ik verwachtte een boek dat met name over Drenthe en over de Spaanse griep ging, maar er kwamen nog zóveel andere grote thema’s in sneltreinvaart langs vliegen, dat ik het idee kreeg dat de schrijver vooral alle grote thema’s erin had willen proppen. Zoals de oorlog, het grote verschil tussen arm en rijk, opstandige arbeiders, een andere blik op het naoorlogse Duitsland, vrouwenrechten (kiesrecht, maar ook het gebruik van voorbehoedsmiddelen etc), het zit er allemaal in. Dat voelde wel als een beetje ‘too much’. Maar al met al was het een fijn boek om te lezen.
Mooie fragmentjes uit het boek
Als ze weer opkijkt, vangt ze de verontruste blik van de tuinjongen. Ze veert rechtop en glimlacht hem geruststellend toe. Nog zo’n erfenis uit haar jeugd: ze probeert altijd vrolijk te zijn, in elk geval aan de buitenkant. De mensen om haar heen mogen zich om haar geen zorgen maken. Ze mogen lachen en zich verbazen over haar gedrag, hun hoofd schudden en zeggen dat ze weer gek doet, maar nooit wil ze de oorzaak van zorgelijke spanning zijn. Dus staat ze op en groet de jongen op weg naar buiten.
~
Het is een dag vol nieuwe ervaringen voor Eline, waarvan zelf het eten op tafel zetten er één is. En ze scheppen op uit de pan, in plaats van uit mooie schalen. De bruine berg op haar bord trekt haar niet aan; de kinderen en Wieger eten echter met smaak.
‘Is er geen wijn?’ vraagt ze.
Wieger schudt zijn hoofd. ‘Men drinkt hier niets bij het eten, hooguit melk. Ik doe maar mee met die gewoonte. Bovendien is er in heel het land geen druppel wijn te vinden.’
~
Aletta buigt zich naar Eline toe. ‘Volgens de Nederlandse wet is een getrouwde vrouw handelingsonbekwaam. Ze zou niet beter dan een klein kind of zelfs dan een dier in staat zijn om weldoordacht beslissingen te nemen. Op het moment dat jouw echtgenoot je verbiedt om te doen wat jij wilt, heb je hem te gehoorzamen. Of hij moreel of logischerwijze gelijk heeft of niet.’
Gegevens van het boek
Je kunt dit boek lenen in de bibliotheek in Dalen. Hieronder de gegevens:
Michelle Visser – Eline
2019, 363 pagina’s
Genre: Historische roman
(Heb je ook een mooie boekentip? Stuur hem in via ons nieuwsformulier, het liefst met een mooie foto erbij.)
